Darwin

De nu volgende verhalen zijn gebaseerd op uit het leven gegrepen gebeurtenissen. De koppen van de tekst zijn directe notatie gegevens om een bepaalde lijn in het verhaal te houden.

Uitzwaaicomite 2-3-2016
En toen was het zover, om vier uur het afscheid van m'n wagen, gelukkig had ik er nog een mooi ritje in gehad de vorige dag. Waardoor dit moment iets minder hard aankwam. Wel was er deze ochtend een klein emotioneel momentje, toen ik veel mensen nog een laatste berichtje van Hollandse bodem verstuurde. Snel relativeerde ik de emoties die graag de overhand hadden gekregen met de tekst die een wijs persoon me had verteld afgelopen zaterdag: het zijn misschien wel drie maanden, maar eigenlijk ook maar 12 weken. Tegen vijven hadden een aantal mensen nog de moeite genomen om me uit te zwaaien, of zelfs nog mee te rijden naar Schiphol, om me daar nog de hand te schudden en een buideldier achtige knuffel te geven. SUPER. Haha, toen moest m'n check in nog een beetje opgehouden worden, er waren ook nog van die jongens uit Littens en omstreken onderweg. Toch niet normaal, wat een liefde allemaal.

Oversture mensen
Het zal u allicht verbazen of verwonderen, maar menig persoon in mijn naaste omgeving maakt zich graag druk. Of ik daar een bepaalde aantrekkingskracht voor heb? Die indruk krijg ik wel. Eerst zien ze allemaal apen en beren, wat kan er wel niet allemaal misgaan! Heb je je paspoort wel mee? Een visum digitaal? Ik geloof niet dat dat kan! Of, ja, noem eigenlijk ieder willekeurig ongemak maar op. Mijn neef zit trouwens op de troon wat dit betreft en heeft inmiddels alle wilde dieren van Australië opgezocht en verteld welke kuur te nemen bij welke beet. Nuchter als ik altijd ben laat ik me niet van de wijs brengen en probeer een ieder iets te kalmeren. In het vliegtuig moet ik m'n reisbagage kwijt, maar het hele vak is al vol, ik vraag aan m'n medepassagiers: is it possible to put your stuff on top of each other? Sure, no problem, I will do it for you, but you speak dutch right? Oké, dan gaan we dat doen, wel zo gemakkelijk nog even. Het blijkt een stel die ook van Schiphol naar Dubai, verder naar Melbourne en vervolgens naar Darwin vliegen. Dan wordt m'n vermoeden bevestigd als ze kenbaar maken dat het Belgen zijn. Ik begin ernstig aan mezelf te twijfelen, heb ik dan toch de verkeerde keuze gemaakt? De jongeman in kwestie begint vervolgens ook nog maar eens op te noemen wat er allemaal wel niet eens mis kan gaan. Ze vertellen dat ze voor een jaar naar Australië vertrekken en dat ze in Darwin een leuke start van hun avontuur gaan maken door daar eerst familie op te zoeken. Respect.

Iis van de vleugel
We lopen iets vertraging op, het zijn andere weersomstandigheden dan onze vrienden van Emirates gewend zijn. Maar behulpzaam als we zijn als Nederlanders, mogen we eerst met de hele handel door de de-ice drive through. Nu weet ik het zeker, eigenlijk kan er niks misgaan. Ik chill m even met een film en al het andere aangename wat dik voor elkaar is bij deze vliegmaatschappij.

Vragen wc vliegtuig
Eenmaal in de lucht komt het volgende moment, en hier moet ik zelf nog even kostelijk om lachen. Als we dan de riemen weer los mogen maken na het opstijgen loop ik naar een medewerker van Emirates. Ik vraag hem: do you maybe know if there are any toilets aboard this plane? Hij bekijkt me eens even van top tot teen, en dat is niet zo'n lang eind, dus daar is ie snel klaar mee. Dan vraagt hij waar ik naartoe vlieg, of ik dat alleen doe en wat m'n plannen dan zoal zijn. Nadat ik antwoord heb gegeven ontstaan er wat zweetdruppels op zijn voorhoofd, hij schudt zijn hoofd heen en weer, en verteld me waar alle wc's in het vliegtuig zijn. Deze man ziet het duidelijk niet zitten met de verstrooide figuur die ik speel. Mijn vlucht kan eigenlijk niet meer stuk.

Halal garnaal
We zijn amper onderweg of daar komt een prachtige meid met de menu kaarten langs. Ik twijfel om misschien maar niet verder te vliegen dan Dubai, maar besef al snel dat dat nog wel eens problematisch zou kunnen worden. Helaas voor haar moet ik door met de film en leg, nadat ze al een heel eind gepasseerd is de menu kaart ergens weg. Als het dan zover is, en het voorgerecht wordt geserveerd, wordt ik even niet helemaal lekker. Er zit me toch een bult garnalen in een bakje. Op dit moment gaat er van alles door me heen, wat zal ze denken als ik het niet op eet? Of wat als er de komende 24 uren alleen maar zeevruchten en ander uit de zee geplukte dingen op het menu staan. Dan bedenk ik me: vriend, je komt waarschijnlijk voor hetere vuren te staan Down Under. Een op een gevechten met vogelspinnen, worstelen met reuze anakondas of het slachten van zoutwater krokodillen met je pas geslepen messen om ze vervolgens rauw of gebarbecued op te eten. Het viel me nog niet eens tegen, maar garandeer niet dat dit een gewoonte wordt. Daarnaast was het ook nog eens een gezegend maaltje.

Stijve nek
Een aantal uren onderweg, begin ik wat te dommelen. Op dat moment roept de piloot van alles en nog wat door de intercom, er ontstaat een vreemd soort van hysterie en ik moet snel bedenken wat er aan de hand is. Voor ik alles op een rijtje heb komt de prachtige stewardess, inmiddels half uitgekleed, me ophalen. Ze wil de laatste momenten van haar leven graag nog met mij doorbrengen, en ik kan haar geen ongelijk geven. Wat er vervolgens allemaal gebeurt is onbeschrijfelijk, dat zijn van die dingen daar moet je bij zijn. Ineens schrik ik wakker met een stijve nek. Ja dat is een dubbelzinnige beleving, maar wat mij betreft prima zo. Ik blaas m'n nekwarmhouder op, en hoop maar dat dit vlot weer overgaat.

Middenweg balans
Eerder deze dag wordt me nog wat geestelijk voer meegeven, voel je niet meer dan een ander, maar minder hoeft nou ook weer niet. Probeer een balans te vinden. Een soort van middenweg. Op dit moment neem ik me voor om dat, voor zover ik dat nog niet deed, maar eens in de praktijk te brengen. Dan volgt er ineens nog een prachtige zin door m'n hoofd en die zal ik jullie niet onthouden:
it aint what you dont know that gets you in to trouble, it is that what you think youre sure of, that gets you in trouble. ( in ieder geval in deze richting en komt uit de film die ik zojuist gezien heb The big short) Mark Twain
Met deze teksten kan ik de komende tijd wel uit de voeten

Fransen visum en duimen
In het vliegtuig naar Melbourne zit ik naast een stel Fransen. Ze spreken wat minder Nederlands en Engels dan de Belgen, dus we houden het wat op de vlakte. Uit het niets wordt ik aangesteld als visum expert en moet ik alle regels uitleggen die ik zelf niet eens wist dat ze bestonden. De Fransman heeft alle vertrouwen in me, en ik vertel hem dat alles wel goed gaat komen. De Fransose neemt de ruimte om even lekker onderuit te hangen en begint tot m'n stomme verbazing eens even flink te duimen. Nou ja, hebben we dat ook weer beleefd.

Melbourne dikke tip, niet naar Perth
De vlucht neemt zo'n 13 uur in beslag, en ik weet inmiddels waar de wc's zijn te vinden. Al een tijdje drentelt een figuur heen en weer bij de wc's, maar na twintig minuten heb ik het niet meer en sjouw die kant vast op. Hij staat helemaal niet te wachten, maar kan gewoon moeilijk stil zitten. Als ik van het huisje af kom raken we aan de praat. Ik vertel waar ik van plan ben naar toe te gaan en hij laat me weten dat dit land groter is dan Europa, oftewel vergis je niet mate. Na een tijdje kom ik erachter dat het geen Australiaan is, maar een Engelsman. Hij is verliefd op het land en gaat wanneer hij kan deze kant op. Hij geeft nog wat tips over waar dan wel en waar dan niet te gaan. Darwin? You know its raining season right? They only have crocs overthere, but you ll be fine. Skip Perth ( was ik gelukkig al niet van plan) and dont you dare to forget to go to Melbourne. You know its the most livable ( ik werk nog aan m'n Engels) city of the world, right. Oké, dat passen we in het logistieke plan aan.

No worries
Een uitroep van een Australische stewardess die nu al kenmerkend is voor m'n reis.

Arabische teksten
Uit het niets knalt er een hele rits Arabische teksten uit de speaker. Oké eerlijk is eerlijk, dan staat het zweet je wel even in je blote mannen klauwen. De tijd lijkt stil te staan. Vervolgens wordt er in het Engels omgeroepen dat we de landing in zetten. Op de juiste wijze. Mooi, dan roken we er eerst een.

Bijna vlucht mist, zo door douane
In Melbourne moeten we de tassen afhalen, want de ex immigranten willen beslist geen exotische shit importeren zonder dat ze er mee op de hoogte zijn. En als verzameling ouwe boeven weten ze precies waar te zoeken. Alhoewel hun ongeïnteresseerde houding anders doet vermoeden, maar dat kan ook een douane kwaaltje zijn, want dat is eigenlijk overal gelijk. Het schijnt dat je in het vliegtuig al een formulier in kon vullen voor als je iets hebt aan te geven. Dit is volledig buiten mijn weten omgegaan, maar is ook nodig om in te vullen als je juist helemaal niks hebt aan te geven. Je adres bij aankomst en van alles en nog wat moet erop! Nou ja, ik zou zeggen check m'n visum, maar dat gaat niet gebeuren dus. Ik ga uit de rij en haal zo'n formulier op om vervolgens helemaal achteraan te sluiten in de rij. Uiteraard ben ik zonder pen vertrokken, maar no worries. Dan wordt ik uit de rij geplukt door de douane, ooh shit wat krijgen we nu. M'n Belgische vrienden hebben me zien stunten, maar zij hebben in de gaten dat we de vlucht gaan missen. En zijn direct bij het nood loket verhaal gaan doen. Toen hebben ze direct de autoriteiten ingelicht dat ik ook mee moest. Zo zie je maar, beter een goeie buur ( no hard feelings). We slaan de hele douane meuk over en kunnen direct door.

Grote groep Fransen
De sigaret moeten we overslaan en we sjouwen naar de gate, het vliegtuig heeft iets vertraging en dus kunnen we mee. In de lucht vraagt een iets oudere vrouw of ik bij de grote groep Fransen hoor die naar Darwin vliegen. Zo hé, die rode wijn had dus echt niet gemoeten Bauke, maar dat wisten we eerder ook al. Hoe is het mogelijk, wordt je meteen voor druivenprakker aangekeken, en bedankt. Ik geloof ook niet dat ik met een duim in m'n mond lag. Verder was mevrouw heel aardig hoor.

Taxi met jetlag heen en weer slingeren maar wel goeie tips
Daar zijn we dan, swit in e naad, +37. Wat een omgeving. Je waant je op de set van crocodile dundee, wie dit zo mooi kan namaken is een ware kunstenaar. Hèhè eerst paffe. Pinne, taxi pakken en op naar t hotel. Rood doorlopen ogen, maar eigenlijk over de slaap heen. KAPOT. De taxichauffeur rijdt ook alsof ie een jetlag heeft. Alsof ie need for speed speelt tikt ie de hele tijd met het stuur van recht naar links, ik wordt niet goed. We rijden op de verkeerde kant van de weg, met een metrisch systeem en moet betalen met dollars. Het is hier echt een zootje. Van de chauffeur moet ik morgen een krant kopen en op zoek gaan naar werk. Hij geeft nog wat handige tips en ik geef hem een tip voor z'n hartelijke welkom in dit land.

Achter de balie getrouwd geweest met Dutchies, been there, feestje met Friezen maar hij verstond er niks van
De zeer hartelijke mevrouw van de receptie raad dat ik een dutchie ben. Ze is natuurlijk zelf getrouwd geweest met een. Ho even, ik ben wel een Frisian natuurlijk. Ooh been there, very nice people. Went in december on his motorcycle. Freezing cold, he Annie you need to here this, its a cracker. So we went to Friesland by bike, in december, freezing, went to a bar. Before we knew, we sat in a car, going somewhere. I asked him, where are we going? He didnt knew either, he couldnt understand them! HAHAHA. Nice people thought, hell of a party.

You re fresh
So when did you arrive? Aaah youre fresh mate, let me welcome you to this beautiful country. Toen gaf ze nog een hiele rits info en tips. Machtig, wat een vriendelijk en hartelijkheid. Pas op mate, als je straks aan het bier gaat, neem genoeg water! Nou, eerst maar eens even lekker horizontaal dacht ik. Niet te lang, vannacht ook niet wakker liggen. Met een kop als een bushokje, en een bek als een gympie kom ik van bed. You need to go to the bar, couple of Dutchies overthere. Daar aangekomen begin ik met het typen van dit verhaaltje. Op m'n gemakje met een biertje erbij ( dat gaat hier per 1,1 liter) tot zover geen Nederlanders te bekennen. Dan komt er een stel herrieschoppers aan, ze stellen zich voor, namen ben ik even kwijt, en ze lachen om m'n naam, natuurlijk. Er wordt bier aangesleept want de boys zijn geslaagd voor hun diving license, en gaan dit seizoen parelduiken. En dat kan hier best lucratief zijn, schijnt. Het zijn kiwi's en ze betrekken me zo nu en dan even bij het gesprek, prachtig. Na twee uurtje heb ik m wel hangen en ga naar bed. Nee tuurlijk niet, er gebeurt nog van alles. Het brandalarm gaat, het moet vooral over drugs gaan, ik vertel ze maar niet dat ik daar niks van weet. Als het dan mooi is geweest en de bar sluit, heb ik het wel gehad. Morgen twee uur paraat, were gonna have a hell of a day mate.

Ooh ja, inmiddels sta ik bekend als sunnies en/of glasses. What else is new