momenteel zit ik weer zonder data
Blijf op de hoogte en volg Sijbe
07 Mei 2016 | Australië, Haymarket
28-4
Momenteel zit ik weer zonder data, en dat is ook wel eens even fijn. Dan kun je wat andere backpackers van hun telefoon afhouden. Er hing ook een mooie poster bij het hostel waar ik verbleef, over wat jij en iedereen anders denkt dat je doet, met als laatste foto, What you really do: iedereen die achter een telefoon of computer hangt. Dat kan soms wel de indruk zijn, maar dat is niet waar ik mee bezig ben. Inmiddels heb ik alweer wat boeken versleten, om de rustige momenten door te komen. Dat klinkt misschien erg saai, maar is eigenlijk het tegenovergestelde. Als ook de tijden dat er even helemaal niks te doen is, zoals het wachten op de bus. Ik krijg de indruk dat veel mensen er erg onrustig van kunnen worden, maar mij past het wel. Wat om je heen kijken, mensen bezig zien zijn met hele belangrijke dingen, waar als je er even over nadenkt, het helemaal niet zo belangrijk is.
Gearriveerd ben ik in de Flash Packers te byron bay. Flash Packers zijn heel wat anders dan back Packers. Als flash Packers doe je je voor als backpacker, maar eigenlijk heb je een enorme koffer op wieltjes mee, waar alle luxe in meegenomen wordt. Ik moet even lachen, want naast de vijf dagen dat ik gewerkt heb, ben ik misschien wel op m'n plek hier. Dan is er een heuse verrassing. Een Nederlandse kamergenoot. Het schijnt zo te zijn dat er minstens zo veel Nederlanders als Duitsers aanwezig zijn in australie, maar ik ben er nog maar een paar tegengekomen, nl ers dan.
De Kamergenoot heeft een vervelende ervaring meegemaakt. Speciaal heeft hij de oversteek gemaakt om z'n liefje op te zoeken. Drie weken vakantie zou hij hier met haar doorbrengen en ze zouden de tijd van hun leven hebben. Echter, na drie dagen kwam het hoge woord eruit, en ze besloot de relatie te beëindigen. U begrijpt, verdere details worden in dit verslag niet meegenomen, u hebt de strekking vast begrepen. En kunt daar zelf prima een mening bij formuleren. We drinken en roken wat op het strand om vervolgens op een terrasje van een lokale kroeg nog wat in het Nederlands te communiceren. Best aangenaam na twee maanden.
In nimbin ( het wiet en hippie centrum van australie) is een festival. Mardi Grass. M'n kamergenoot heeft een wagen en ik ga met hem mee. Gezelschap is wel gepast na zo'n nare ervaring. Eerst langs een koala opvang centrum, dat stelt helaas weinig voor. In nimbin is het festival in volle gang, maar we voelen wel aan dat het misschien beter is om ons maar niet over te geven aan de stimulerende middelen. Het is erg vermakelijk om te zien hoe iedereen erg zijn best doet om zichzelf, excentriek of vooral opvallend gekleed te zijn. Het lijkt een mix van Fantasia, the lord of the rings en Rango. Onder de brug is een heus tentenkamp opgeslagen en jong en oud zijn hier vertegenwoordigd.
Na dit feest vertrekken we richting Coffs harbour. Daar ontmoeten we een paar au pairs en gaan we mee naar een nachtclub. Hier maakte ik volgens de andere feestbeesten een onmiskenbare fout. Het is namelijk niet de bedoeling om iemand in een rolstoel, een paar rondjes te laten draaien op de dansvloer en een wodka cola voor te bestellen. Zulke gasten raak je dan de hele avond niet meer kwijt. Nou ja, volgens mij kan dat allemaal wel wat anders, maar goed het schijnt dus zo te horen om op gepaste afstand te blijven. Ik beloof niks. Na een tijdje wordt ik vriendelijk verzocht de uitgaansgelegenheid te verlaten. Door het gedrag dat ik vertoon, is het vermoeden gerezen dat ik totaal bezopen ben. Ik laat de uitsmijter weten dat dit nog maar het begin is van m'n avondvullende programma en hij bedankt me voor m'n vriendelijke gedrag.
Ooh jee, het hostel hier heeft een huiskat. Daar wordt ik wel wat gespannen van. Gelukkig blijft de kat op z'n eigen stoel zitten en laat hij me met rust. In dit hostel doe ik nog een dag kalm aan, en ga volledig in de rust modus. We vervolgen onze weg zuidwaarts en komen overal waarschuwingsborden tegen met logos van koala's en Kangaroos, dus niet. Als je deze borden tegenkomt weet je zeker dat je deze dieren niet zult zien. Bij diverse wegwerkzaamheden zie je personeel zitten op een tuinstoel. Dat zou wel een mooi baantje zijn natuurlijk.
In Port maqcuire aangekomen bereiden we wat voedsel, en serveren ook wat aan de gast van de receptie. Die waardeert dit ten zeerste. Na een paar biertjes roken we een jointje, en ik raak zo stoned als een kanarie. Voorlopig maar kalm aan met dat spul. Halverwege de nacht ben ik klaarwakker en besluit om vanmiddag maar eens heerlijk op het strand te slapen. In Newcastle zet m'n Nederlandse maat me af. Ik ga op zoek naar een hostel. Met de bus kom ik in het centrum en er is vanavond een pinguïn. Dit is auto correctie en er zou moeten staan pubquiz. Het is niet echt spectaculair en de host van de avond houdt het snel voor gezien. Dan moet ik nog lachen om de fietsers op de snelweg, een heel peloton, dat is hier dan wel weer toegestaan.
Momenteel zit ik weer zonder data, en dat is ook wel eens even fijn. Dan kun je wat andere backpackers van hun telefoon afhouden. Er hing ook een mooie poster bij het hostel waar ik verbleef, over wat jij en iedereen anders denkt dat je doet, met als laatste foto, What you really do: iedereen die achter een telefoon of computer hangt. Dat kan soms wel de indruk zijn, maar dat is niet waar ik mee bezig ben. Inmiddels heb ik alweer wat boeken versleten, om de rustige momenten door te komen. Dat klinkt misschien erg saai, maar is eigenlijk het tegenovergestelde. Als ook de tijden dat er even helemaal niks te doen is, zoals het wachten op de bus. Ik krijg de indruk dat veel mensen er erg onrustig van kunnen worden, maar mij past het wel. Wat om je heen kijken, mensen bezig zien zijn met hele belangrijke dingen, waar als je er even over nadenkt, het helemaal niet zo belangrijk is.
Gearriveerd ben ik in de Flash Packers te byron bay. Flash Packers zijn heel wat anders dan back Packers. Als flash Packers doe je je voor als backpacker, maar eigenlijk heb je een enorme koffer op wieltjes mee, waar alle luxe in meegenomen wordt. Ik moet even lachen, want naast de vijf dagen dat ik gewerkt heb, ben ik misschien wel op m'n plek hier. Dan is er een heuse verrassing. Een Nederlandse kamergenoot. Het schijnt zo te zijn dat er minstens zo veel Nederlanders als Duitsers aanwezig zijn in australie, maar ik ben er nog maar een paar tegengekomen, nl ers dan.
De Kamergenoot heeft een vervelende ervaring meegemaakt. Speciaal heeft hij de oversteek gemaakt om z'n liefje op te zoeken. Drie weken vakantie zou hij hier met haar doorbrengen en ze zouden de tijd van hun leven hebben. Echter, na drie dagen kwam het hoge woord eruit, en ze besloot de relatie te beëindigen. U begrijpt, verdere details worden in dit verslag niet meegenomen, u hebt de strekking vast begrepen. En kunt daar zelf prima een mening bij formuleren. We drinken en roken wat op het strand om vervolgens op een terrasje van een lokale kroeg nog wat in het Nederlands te communiceren. Best aangenaam na twee maanden.
In nimbin ( het wiet en hippie centrum van australie) is een festival. Mardi Grass. M'n kamergenoot heeft een wagen en ik ga met hem mee. Gezelschap is wel gepast na zo'n nare ervaring. Eerst langs een koala opvang centrum, dat stelt helaas weinig voor. In nimbin is het festival in volle gang, maar we voelen wel aan dat het misschien beter is om ons maar niet over te geven aan de stimulerende middelen. Het is erg vermakelijk om te zien hoe iedereen erg zijn best doet om zichzelf, excentriek of vooral opvallend gekleed te zijn. Het lijkt een mix van Fantasia, the lord of the rings en Rango. Onder de brug is een heus tentenkamp opgeslagen en jong en oud zijn hier vertegenwoordigd.
Na dit feest vertrekken we richting Coffs harbour. Daar ontmoeten we een paar au pairs en gaan we mee naar een nachtclub. Hier maakte ik volgens de andere feestbeesten een onmiskenbare fout. Het is namelijk niet de bedoeling om iemand in een rolstoel, een paar rondjes te laten draaien op de dansvloer en een wodka cola voor te bestellen. Zulke gasten raak je dan de hele avond niet meer kwijt. Nou ja, volgens mij kan dat allemaal wel wat anders, maar goed het schijnt dus zo te horen om op gepaste afstand te blijven. Ik beloof niks. Na een tijdje wordt ik vriendelijk verzocht de uitgaansgelegenheid te verlaten. Door het gedrag dat ik vertoon, is het vermoeden gerezen dat ik totaal bezopen ben. Ik laat de uitsmijter weten dat dit nog maar het begin is van m'n avondvullende programma en hij bedankt me voor m'n vriendelijke gedrag.
Ooh jee, het hostel hier heeft een huiskat. Daar wordt ik wel wat gespannen van. Gelukkig blijft de kat op z'n eigen stoel zitten en laat hij me met rust. In dit hostel doe ik nog een dag kalm aan, en ga volledig in de rust modus. We vervolgen onze weg zuidwaarts en komen overal waarschuwingsborden tegen met logos van koala's en Kangaroos, dus niet. Als je deze borden tegenkomt weet je zeker dat je deze dieren niet zult zien. Bij diverse wegwerkzaamheden zie je personeel zitten op een tuinstoel. Dat zou wel een mooi baantje zijn natuurlijk.
In Port maqcuire aangekomen bereiden we wat voedsel, en serveren ook wat aan de gast van de receptie. Die waardeert dit ten zeerste. Na een paar biertjes roken we een jointje, en ik raak zo stoned als een kanarie. Voorlopig maar kalm aan met dat spul. Halverwege de nacht ben ik klaarwakker en besluit om vanmiddag maar eens heerlijk op het strand te slapen. In Newcastle zet m'n Nederlandse maat me af. Ik ga op zoek naar een hostel. Met de bus kom ik in het centrum en er is vanavond een pinguïn. Dit is auto correctie en er zou moeten staan pubquiz. Het is niet echt spectaculair en de host van de avond houdt het snel voor gezien. Dan moet ik nog lachen om de fietsers op de snelweg, een heel peloton, dat is hier dan wel weer toegestaan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
