de baas houdt niet van Sickie's
Blijf op de hoogte en volg Sijbe
21 Mei 2016 | Verenigde Staten, West Melbourne
11-5
De baas houdt niet van Sickie's, dat je met ziekteverlof bent. Als dit aansluitend aan het weekend is of feestdagen, dan moet er een officieel briefje van de dokter ingeleverd worden. In NL wil de baas zich zelf nog wel eens als dokter voordoen, maar dat laten ze hier aan de professionals over. Dat dit echter nodig is, geeft wel een indruk van het bedrijf. Of van de medewerkers misschien. Op onregelmatige tijden hebben we een Smoko verdiend. Een officieuze rook pauze. Als je niet rookt mag je echter ook tien minuten de beentjes strekken. Na een aantal dagen voelt dit ritme hetzelfde als toen ik nog regelmatig "Yn e betiide" zat. Rond de klok van vier op, vijf uur in de trein en tien voor zes aanvang werkdag. Om vijf uur gaat de keuken on het hostel officieel open, maar de receptie is 24/7 paraat, en ze zijn niet te beroerd om dit voor me te vervroegen. Eerder had ik al melding gemaakt van de kou hiero, een visuele benadrukking daarvan, zijn de mensen die met muts op en handschoenen aan in de trein zitten. Het is echt waar, net als al het andere wat ik typ, dus eigenlijk is het overbodig om dit op deze manier te bevestigen, maar doe het toch.
We zetten vandaag weer hele partijen containers bij de weg, en we hebben ondraaglijk veel schoonmaak jobs te doen vandaag. Tsja, als je alle klussen langs wilt gaan, kun je niet overal 100% vlekkeloos werk afleveren. Dat snappen de managers natuurlijk niet, dus wij, de jongens in het veld, geven daar onze eigen invulling wel aan. Je weet nooit wat voor beestenboel je aantreft bij je laatste klus, dus daar wil je niet op het laatste moment nog eens aankomen. Overuren worden overigens niet betaald, en wordt door de baas gezien als een loyaal en vanzelfsprekend gebaar. Dit resulteert dan vaak in een toeristisch ritje door de suburbs van Sydney, want we zorgen er wel voor dat we zeker niet te laat afronden, om het laatste uur van de dienst vol te maken. Wel moeten we er een genuanceerde mededeling bij plaatsen, dat we het wettige half uur pauze iedere dag overslaan.
M'n teamleider vertelt op uiterst vermakelijke wijze dat ze het tram spoor, dat een aantal jaren geleden volledig is weggehaald, weer in ere gaan herstellen. Ja niet echt natuurlijk, er wordt een politiek sausje overheen gedrapeerd, dat zult u begrijpen. Het is geen tram, maar een light rail train. Kijk, dat is heel wat anders. En de stations komen overal precies vijf meter anders te staan, dan die van de tram voorheen. Vindt er het uwe van. Het wordt een volle bedoening op de weg, want er zijn ook al wat fietspaden bij geschilderd op het asfalt. Dan denk ik hoe heerlijk het zal zijn om in menameradiel en omstreken weer op het racefietske te buurten. Hier een bakje koffie met een koek, en daar een oliebol of mars tegen de hongerklop.
We maken met name schoon in de suburbs van Sydney. Kantoorgebouwen, appartementen complexen en dure riante woningen. Maar we komen ook in achterbuurten en gebouwen die gevuld zijn met vluchtelingen. Omdat we het zo ontzettend druk hebben moeten er beslist meer mensen bij. Op toevalligerwijze is men er hier mee bekend dat ik samen met een buur nog al eens in gezet wordt als scout. Het liefst hebben ze Dutchies als mij, want daar heb je weinig drukte van, en best veel plezier. Het is hier niet dik gezaaid met uit de klei getrokken rakkers, en ik moet ze verblijden met andere nationaliteiten. Ach dat geeft ook niet, als ze maar werken. We komen alweer in tijdnood, dat betekent hier en daar: we pull a quickie. Oftewel vlug en gauw, hier en daar een schijnbeweging maken, en dan maken dat je wegkomt. Het is per slot van rekening ook vrijdag de dertiende, levensgevaarlijk om het er op aan te laten komen vandaag.
Wat is dit?! Wat moet australie op het songfestival en who the fuck is Douwe Bob? Dit terzijde. Na acht keer gebruik te hebben gemaakt van het openbaar vervoer, is de rest van de week gratis reizen. Daar maak ik dankbaar gebruik van, om in het weekeinde naar cooragee af te reizen en daar de Cooragee - Bondi walk way te lopen/beklimmen. En ook de ferry valt onder het openbaar vervoer, op zondag naar Manly beach. Ondanks het weer is er wel een heuse markt opgezet, maar helaas is het geld van de zaak nog niet overgemaakt. Het blijkt dat m'n handschrift te onduidelijk was voor de kantoorjuffrouw. Gelukkig lees ik op internet dat dat kan komen doordat je brein sneller functioneert dan je handen bij kunnen houden. Haha, tuurlijk. Op zondag is het weer een beetje shitty, maar de zaterdag in Bondi voelt alsof ik wakker rondloop in een droom. Dat gevoel heb ik trouwens bijna iedere dag.
Op zaterdagavond moet ik mee uit met de Fransen en een Engelse. We zouden eigenlijk vrijdag, maar dat liep in de soep. En daar was ik niet ongelukkig mee, na een week zwoegen en ploeteren, maar voornamelijk het onmenselijke vroege opstaan, had ik het wel gehad. Als ik buiten, al half in de REM-slaap, nog een sigaretje rook valt mijn oog op het volgende tafereel: een zwerver met telefoon en draadloze lader, ja waarom ook niet, je moet wel met je tijd mee. De baas z'n tijd kun je het best doorbrengen onder invloed, zo denken de schoonmakers er in ieder geval over. Een biertje moet kunnen, ook al is het half negen. Anderen roken de hele dag van alles en nog wat. Er is een voorwaarde, de leiding moet er niet achter komen.
Ondertussen heb ik deze week promotie gemaakt, dat kan hier blijkbaar vrij rap. Van "the new guy" naar "the dutch guy" tot "Dutchie", respectievelijk van op proef, naar bedrijfsscout tot chauffeur. Als ik check over er nog wel animo genoeg is om alle verhalen ook via waarbenjij te verspreiden, zie ik dat er al heel wat is afgereisd. Dit zal wel onder invloed zijn geweest dan, blijkbaar ben ik de hele aardkloot al in de rondte geweest. Het is wel zo dat de bus Tour naar Melbourne is geboekt, dat wordt een weekendje feest vieren en dan door naar Tazzy. Er is nog maar akelig weinig tijd over, alhoewel ik moet zeggen dat ik Sydney nu ook wel heb gehad. Een goede keus om toch verder te kijken.
Dat doet m'n collega overigens ook, ik zit in een nieuw team, omdat de leider op dit moment niet meer in het bezit is van een rijbewijs. Hij inspecteert altijd de inhoud van alle containers, iedere dag voelt hij zich lucky, en verwacht een dezer dagen een gevulde portemonnee met 2000 dollar te vinden. Er gaat van alles mee in de bus. Magnetrons, body boards, spiegels, telefoons, fietsen, partijen merkkleding, airco units, noem het maar of het gaat hupsakee de wagen in. De tweedehands winkels puilen uit, die accepteren niet zo veel meer, en hij heeft overal wel een goed plekje voor. De ene moet betalen en voor een ander is het uit liefdadigheid. Voor zichzelf speelt ie op woensdag ook voor Sinterklaas, na het werk stoppen bij een drankwinkel. Een grote fles bier gekocht, en onder de trui nog een fles jacks meegepakt. Hier had ik al wat over gehoord, maar ben ik nu medeplichtig als vluchtwagen bestuurder?
Het koken in de hete keuken en met te veel mensen eb te weinig apparatuur geloof ik vandaag wel, Chinees halen waar de Aziaten zitten, dat is de beste tip tot nog toe. Daar krijg je de originele gerechten, naar het schijnt. De rode saus die meegeleverd wordt lijkt een erg onschuldige Zweed & Chili. Een goeie haal doen met een gevulde vork door dat bakje. Dat duurt in mijn beleving en dus mijn waarheid ongeveer 10 secondes. Aansluitend vliegen de vlammen me de strot uit. Een liter water en anderhalve fles bier later gaat het al stukken beter.
Voor de liefhebber: zondag 22-5 wedstrijd voor promotie Franeker Zo1, komt dat zien, na afloop live muziek, gratis biertjes
De baas houdt niet van Sickie's, dat je met ziekteverlof bent. Als dit aansluitend aan het weekend is of feestdagen, dan moet er een officieel briefje van de dokter ingeleverd worden. In NL wil de baas zich zelf nog wel eens als dokter voordoen, maar dat laten ze hier aan de professionals over. Dat dit echter nodig is, geeft wel een indruk van het bedrijf. Of van de medewerkers misschien. Op onregelmatige tijden hebben we een Smoko verdiend. Een officieuze rook pauze. Als je niet rookt mag je echter ook tien minuten de beentjes strekken. Na een aantal dagen voelt dit ritme hetzelfde als toen ik nog regelmatig "Yn e betiide" zat. Rond de klok van vier op, vijf uur in de trein en tien voor zes aanvang werkdag. Om vijf uur gaat de keuken on het hostel officieel open, maar de receptie is 24/7 paraat, en ze zijn niet te beroerd om dit voor me te vervroegen. Eerder had ik al melding gemaakt van de kou hiero, een visuele benadrukking daarvan, zijn de mensen die met muts op en handschoenen aan in de trein zitten. Het is echt waar, net als al het andere wat ik typ, dus eigenlijk is het overbodig om dit op deze manier te bevestigen, maar doe het toch.
We zetten vandaag weer hele partijen containers bij de weg, en we hebben ondraaglijk veel schoonmaak jobs te doen vandaag. Tsja, als je alle klussen langs wilt gaan, kun je niet overal 100% vlekkeloos werk afleveren. Dat snappen de managers natuurlijk niet, dus wij, de jongens in het veld, geven daar onze eigen invulling wel aan. Je weet nooit wat voor beestenboel je aantreft bij je laatste klus, dus daar wil je niet op het laatste moment nog eens aankomen. Overuren worden overigens niet betaald, en wordt door de baas gezien als een loyaal en vanzelfsprekend gebaar. Dit resulteert dan vaak in een toeristisch ritje door de suburbs van Sydney, want we zorgen er wel voor dat we zeker niet te laat afronden, om het laatste uur van de dienst vol te maken. Wel moeten we er een genuanceerde mededeling bij plaatsen, dat we het wettige half uur pauze iedere dag overslaan.
M'n teamleider vertelt op uiterst vermakelijke wijze dat ze het tram spoor, dat een aantal jaren geleden volledig is weggehaald, weer in ere gaan herstellen. Ja niet echt natuurlijk, er wordt een politiek sausje overheen gedrapeerd, dat zult u begrijpen. Het is geen tram, maar een light rail train. Kijk, dat is heel wat anders. En de stations komen overal precies vijf meter anders te staan, dan die van de tram voorheen. Vindt er het uwe van. Het wordt een volle bedoening op de weg, want er zijn ook al wat fietspaden bij geschilderd op het asfalt. Dan denk ik hoe heerlijk het zal zijn om in menameradiel en omstreken weer op het racefietske te buurten. Hier een bakje koffie met een koek, en daar een oliebol of mars tegen de hongerklop.
We maken met name schoon in de suburbs van Sydney. Kantoorgebouwen, appartementen complexen en dure riante woningen. Maar we komen ook in achterbuurten en gebouwen die gevuld zijn met vluchtelingen. Omdat we het zo ontzettend druk hebben moeten er beslist meer mensen bij. Op toevalligerwijze is men er hier mee bekend dat ik samen met een buur nog al eens in gezet wordt als scout. Het liefst hebben ze Dutchies als mij, want daar heb je weinig drukte van, en best veel plezier. Het is hier niet dik gezaaid met uit de klei getrokken rakkers, en ik moet ze verblijden met andere nationaliteiten. Ach dat geeft ook niet, als ze maar werken. We komen alweer in tijdnood, dat betekent hier en daar: we pull a quickie. Oftewel vlug en gauw, hier en daar een schijnbeweging maken, en dan maken dat je wegkomt. Het is per slot van rekening ook vrijdag de dertiende, levensgevaarlijk om het er op aan te laten komen vandaag.
Wat is dit?! Wat moet australie op het songfestival en who the fuck is Douwe Bob? Dit terzijde. Na acht keer gebruik te hebben gemaakt van het openbaar vervoer, is de rest van de week gratis reizen. Daar maak ik dankbaar gebruik van, om in het weekeinde naar cooragee af te reizen en daar de Cooragee - Bondi walk way te lopen/beklimmen. En ook de ferry valt onder het openbaar vervoer, op zondag naar Manly beach. Ondanks het weer is er wel een heuse markt opgezet, maar helaas is het geld van de zaak nog niet overgemaakt. Het blijkt dat m'n handschrift te onduidelijk was voor de kantoorjuffrouw. Gelukkig lees ik op internet dat dat kan komen doordat je brein sneller functioneert dan je handen bij kunnen houden. Haha, tuurlijk. Op zondag is het weer een beetje shitty, maar de zaterdag in Bondi voelt alsof ik wakker rondloop in een droom. Dat gevoel heb ik trouwens bijna iedere dag.
Op zaterdagavond moet ik mee uit met de Fransen en een Engelse. We zouden eigenlijk vrijdag, maar dat liep in de soep. En daar was ik niet ongelukkig mee, na een week zwoegen en ploeteren, maar voornamelijk het onmenselijke vroege opstaan, had ik het wel gehad. Als ik buiten, al half in de REM-slaap, nog een sigaretje rook valt mijn oog op het volgende tafereel: een zwerver met telefoon en draadloze lader, ja waarom ook niet, je moet wel met je tijd mee. De baas z'n tijd kun je het best doorbrengen onder invloed, zo denken de schoonmakers er in ieder geval over. Een biertje moet kunnen, ook al is het half negen. Anderen roken de hele dag van alles en nog wat. Er is een voorwaarde, de leiding moet er niet achter komen.
Ondertussen heb ik deze week promotie gemaakt, dat kan hier blijkbaar vrij rap. Van "the new guy" naar "the dutch guy" tot "Dutchie", respectievelijk van op proef, naar bedrijfsscout tot chauffeur. Als ik check over er nog wel animo genoeg is om alle verhalen ook via waarbenjij te verspreiden, zie ik dat er al heel wat is afgereisd. Dit zal wel onder invloed zijn geweest dan, blijkbaar ben ik de hele aardkloot al in de rondte geweest. Het is wel zo dat de bus Tour naar Melbourne is geboekt, dat wordt een weekendje feest vieren en dan door naar Tazzy. Er is nog maar akelig weinig tijd over, alhoewel ik moet zeggen dat ik Sydney nu ook wel heb gehad. Een goede keus om toch verder te kijken.
Dat doet m'n collega overigens ook, ik zit in een nieuw team, omdat de leider op dit moment niet meer in het bezit is van een rijbewijs. Hij inspecteert altijd de inhoud van alle containers, iedere dag voelt hij zich lucky, en verwacht een dezer dagen een gevulde portemonnee met 2000 dollar te vinden. Er gaat van alles mee in de bus. Magnetrons, body boards, spiegels, telefoons, fietsen, partijen merkkleding, airco units, noem het maar of het gaat hupsakee de wagen in. De tweedehands winkels puilen uit, die accepteren niet zo veel meer, en hij heeft overal wel een goed plekje voor. De ene moet betalen en voor een ander is het uit liefdadigheid. Voor zichzelf speelt ie op woensdag ook voor Sinterklaas, na het werk stoppen bij een drankwinkel. Een grote fles bier gekocht, en onder de trui nog een fles jacks meegepakt. Hier had ik al wat over gehoord, maar ben ik nu medeplichtig als vluchtwagen bestuurder?
Het koken in de hete keuken en met te veel mensen eb te weinig apparatuur geloof ik vandaag wel, Chinees halen waar de Aziaten zitten, dat is de beste tip tot nog toe. Daar krijg je de originele gerechten, naar het schijnt. De rode saus die meegeleverd wordt lijkt een erg onschuldige Zweed & Chili. Een goeie haal doen met een gevulde vork door dat bakje. Dat duurt in mijn beleving en dus mijn waarheid ongeveer 10 secondes. Aansluitend vliegen de vlammen me de strot uit. Een liter water en anderhalve fles bier later gaat het al stukken beter.
Voor de liefhebber: zondag 22-5 wedstrijd voor promotie Franeker Zo1, komt dat zien, na afloop live muziek, gratis biertjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
