na afloop van de quiz
Blijf op de hoogte en volg Sijbe
11 Mei 2016 | Verenigde Staten, Chinatown
4-5
Na afloop van de quiz kom ik een landgenoot tegen, hij zit in het zelfde hostel en in dezelfde kamer. We drinken nog een paar biertjes in het park en houden nog wat mooie verhalen. Het gaat over de sneekweek en carnaval. Hij heeft een agent ingehuurd om z'n belastingnummer en andere formele zaken te organiseren, maar is er niet zeker van of dat allemaal wel goed komt. Morgen gaan we dit nader onderzoeken en hij en z'n reisgenoot gaan op zoek naar werk. Ik ga ook mee, want ik moet de bus vast reserveren. De bus vertrekt alleen op onmogelijke tijden en ik besluit om het openbaar vervoer maar weer te gebruiken. Dat kost om en nabij acht dollar en dat kan ik nog wel missen. De hoogste tijd om nog wat zonnestralen op te vangen, het zou niet helemaal gepast zijn om net zo bleek terug te komen als dat ik vertrokken ben, en ik heb me even vrijgemaakt voor een middagje strand. Daar wordt door de lokale bevolking een typisch Australische sport beoefend en om een uurtje of vijf wordt het alweer best koud. Na het avondeten nemen we nog een kijkje op de boulevard aan het strand. Een paar biertjes mee en een luidspreker. Eerst zitten we met z'n tweeën, maar er worden meer gasten geronseld en het wordt een gezellig avondje. Een prachtige setting en een Duitse weet m'n leeftijd feilloos te melden, door m'n open houding en onverlegene voorkomen.
Sodeju, ik begin al goed verkouden te worden hier. Het is best fris met een graadje of 23. Dat zijn we niet meer gewend. Met de gratis bus verplaats ik me naar het station, dan de trein naar Sydney. Op advies van een ander nl er begeef ik me naar The Rocks. Dat is pak m beet 25 minuten sjouwen met de hele uitrusting. Eenmaal aangekomen blijken alle hostels daar volgeboekt. Terug naar Sydney central, tja als je overal op de bonnefooi naar toe kuiert, kan het voor komen dat het ook een keer niet in een keer raak is natuurlijk. Ik kom uit bij een YHA hostel, en dat is een beetje te keurig allemaal, morgen snel wat anders zoeken. Morgen, nee, zometeen direct. Op vijftig meter zit een ander hostel en dat heeft er meer van. Er is nog ruimte en ik kan morgen meteen inchecken. Als ik de tijd aan het doden ben tussen uit en inchecken gaat het brandalarm. Iedereen het gebouw verlaten. Gelukkig is het weer loos alarm. De omgeving waar ik me nu bevindt is China town. En dat is duidelijk te merken op straat.
LET OP, de nu volgende alinea's zijn een gedramatiseerd beeld van de werkelijkheid.
Oei, de rekening wordt me gepresenteerd. Een check op de bankieren app bewijst onomstotelijk dat het einde van de reis nadert. Tering jantje, denk ik, maar zeg het niet hard op. Binnen luttele seconden flitsen er diverse vooruitblikken door me heen. Alles op rantsoen, een keer per dag de allergoedkoopste noodles ($1,05) in zo'n bakje waar alleen water bij hoeft, een sneetje van het allergoedkoopste brood ($ 0,85 per brood) uit de broodrooster, water uit de kraan ( met gechloreerde smaak) in plaats van mineraalwater uit fles ( geen bijsmaak, maar $3,- per liter), tabak pouch volledig leeg roken (ook gruis, dat kan wel met filter), geen bier meer, misschien goon ( wat kussen betekent in het aboriginees, als je de inhoud burgemeester hebt gemaakt kun je de zak opblazen tot ...... en dan rustig op straat of in het park gaan slapen).
Of, naar een van de vele casino's hier in de buurt gaan. Alles op rood inzetten, en bij winst, deze truc blijven herhalen. Misschien leidt een combinatie van beide vooruitzichten tot de beste mogelijkheden, risico spreiding. Ach, vaak ben je te bang. Dan krijg ik een heldere ingeving. Misschien de handjes laten wapperen? Dat is een prima idee. Nou ja, ingeving, sommige mensen hebben een goede invloed op me, en hoeven daar bijzonder weinig moeite voor te doen. Anderen daarentegen kunnen hun uiterste best doen, maar zullen helaas niet tot me doordringen. Afijn, de helft van het obstakel is dus al uit de weg, wat betekent dat we dat eerst maar eens gaan vieren.
Einde gedramatiseerd effect.
In Sydney is het een kleine kunst, en voor mij dus de normaalste zaak om te accepteren dat ik weer eens volledig uit de richting van het hostel nog wat kilometers maak. Dan weer een onbeschrijfelijke avondje uit, met Fransen. Die ben ik eerder tegengekomen in Newcastle. Je begint de avond met het drinken van een paar flessen wijn. Die giet je over in lege water flessen en dan de straat op. In de rij in een van de voornaamste clubs hier, wordt madam er uit gepikt, en we worden de laan uitgestuurd. Ze is het er niet mee eens, en heeft dit zelfs nog nooit eerder meegemaakt. Haha, ik zeg maar niks meer. Bij een hostel disco kunnen we de dansvloer wel betreden. Snel naar de wc, en dan de Fransen zoeken. Die zijn in geen velden of wegen te bekennen. Achteraf blijkt dat ze eruit zijn gezet. De reden hiervan blijft tot op heden een mysterie.
Bij happy travels duik ik achter een gratis te gebruiken pc. Eerst heb ik in de stad naar bureaus gezocht, maar dat blijkt moeilijker dan gedacht. Ik reageer op alles wat maar aangeboden wordt en dan zie ik het wel. Na twee uurtjes lijkt het me eerst wel voldoende zo, en dan gaat de telefoon. Morgen beginnen! Het is een schoonmaak baantje. Hoe is het mogelijk. Zes uur beginnen, vijf uur met doe trein en vier uur de wekker. Een beetje gaar, maar de volgende nacht zal ik slapen als een koala baby. Het werk gaat me beter af dan ik de kwekerij en ik stel me vast ten doel om weer een persoonlijk record neer te zetten. Dust, vac, mop en wash. Als assistent doe je voornamelijk stofzuigen en dweilen. Appartementen complexen, trappenhuizen, privé klinieken. Van alles en nog wat. Daarnaast moeten er ook containers aan de weg gezet of juist weer in de opslag geplaatst. Dit gaat me allemaal wel aardig af, en inmiddels heb ik een contract met drie maanden proeftijd.
Een paar Japanse oma's in de super zijn er mee aan, wat is instant oploskoffie. Wat is granulated en welk merk is het beste? Mijn suggesties gaan uit naar producten van Friese bodem en naast de koffie prijs ik nog wat andere top producten uit Nederland aan. Wel heb je, dit is toch niet normaal. Daar zoeft Yoda in ene voorbij, wel in een rolstoel en weinig spraakzaam, maar toch. Waar maak je dat nou mee? Fuck, you twat, zeg ik binnensmonds tegen me zelf. Dit is trouwens nog maar een kleine uitbreiding van m'n Engelse vocabulaire ( wat overigens geïmporteerd is uit het Frans), andere toevoegingen zijn: fuck me, fuck off, dont give a fuck, a bit of a bitch, cant be bothered, dont give a shit, dont care, shitty food. Deze aanvullingen komen allemaal van een zeer beschaafd ogend Engels meisje, wat het dan weer een prachtige combinatie maakt.
Ik som dit allemaal maar eens op, want ik heb het ticket naar Tasmanië verkeerd geboekt. Op het moment van de retour vlucht, hoor ik al in het vliegtuig naar Dubai te zitten. Haha, wat is dit voor gekkigheid. Eerst heb in het per ongeluk verkeerd geboekt, en nu kom ik er toevallig achter dat ik op deze manier niet naar Nederland zou kunnen vliegen. Heb je een mooi idee hoe dit zou hebben kunnen aflopen, of misschien een theorie over de opeenstapeling van deze cruciale momenten die het einde van de reis ten zeerste beïnvloeden? Laat het me weten. In de supermarkt zie ik het ineens, dit is de hemel voor zoete kauwen en ontbijt monsters. Wat een aanbod, je kunt te kust en te keur. Gesuikerde broodjes, donuts, chocolade broodjes, pudding broodjes, broodjes besprenkeld met mini hagelslag, dertig soorten croissants, stokbroodjes en stokbroden, om nog maar te zwijgen over het aanbod van cornflakes en gerelateerde ontbijtproducten. Schappen en schappen vol. Zoet boeit me over het algemeen niet, maar dit maakt wel indruk op de lekkere trek receptoren.
Nog even over dat schoonmaken. De smerigste troep, blijkt uit proefondervindelijk onderzoek van de teamleider, vindt je in gebouwen met studenten en Aziaten. Een combinatie daarvan is het ergste wat een schoonmaker hier kan overkomen. Om de buurten hier en daar een vriendelijker gezicht te geven, wordt de boel opgeknapt en duurder verhuurd. Effect: niet een student per appartement, maar vier, om de kosten te delen, gevolg; meer studenten en dus
Na afloop van de quiz kom ik een landgenoot tegen, hij zit in het zelfde hostel en in dezelfde kamer. We drinken nog een paar biertjes in het park en houden nog wat mooie verhalen. Het gaat over de sneekweek en carnaval. Hij heeft een agent ingehuurd om z'n belastingnummer en andere formele zaken te organiseren, maar is er niet zeker van of dat allemaal wel goed komt. Morgen gaan we dit nader onderzoeken en hij en z'n reisgenoot gaan op zoek naar werk. Ik ga ook mee, want ik moet de bus vast reserveren. De bus vertrekt alleen op onmogelijke tijden en ik besluit om het openbaar vervoer maar weer te gebruiken. Dat kost om en nabij acht dollar en dat kan ik nog wel missen. De hoogste tijd om nog wat zonnestralen op te vangen, het zou niet helemaal gepast zijn om net zo bleek terug te komen als dat ik vertrokken ben, en ik heb me even vrijgemaakt voor een middagje strand. Daar wordt door de lokale bevolking een typisch Australische sport beoefend en om een uurtje of vijf wordt het alweer best koud. Na het avondeten nemen we nog een kijkje op de boulevard aan het strand. Een paar biertjes mee en een luidspreker. Eerst zitten we met z'n tweeën, maar er worden meer gasten geronseld en het wordt een gezellig avondje. Een prachtige setting en een Duitse weet m'n leeftijd feilloos te melden, door m'n open houding en onverlegene voorkomen.
Sodeju, ik begin al goed verkouden te worden hier. Het is best fris met een graadje of 23. Dat zijn we niet meer gewend. Met de gratis bus verplaats ik me naar het station, dan de trein naar Sydney. Op advies van een ander nl er begeef ik me naar The Rocks. Dat is pak m beet 25 minuten sjouwen met de hele uitrusting. Eenmaal aangekomen blijken alle hostels daar volgeboekt. Terug naar Sydney central, tja als je overal op de bonnefooi naar toe kuiert, kan het voor komen dat het ook een keer niet in een keer raak is natuurlijk. Ik kom uit bij een YHA hostel, en dat is een beetje te keurig allemaal, morgen snel wat anders zoeken. Morgen, nee, zometeen direct. Op vijftig meter zit een ander hostel en dat heeft er meer van. Er is nog ruimte en ik kan morgen meteen inchecken. Als ik de tijd aan het doden ben tussen uit en inchecken gaat het brandalarm. Iedereen het gebouw verlaten. Gelukkig is het weer loos alarm. De omgeving waar ik me nu bevindt is China town. En dat is duidelijk te merken op straat.
LET OP, de nu volgende alinea's zijn een gedramatiseerd beeld van de werkelijkheid.
Oei, de rekening wordt me gepresenteerd. Een check op de bankieren app bewijst onomstotelijk dat het einde van de reis nadert. Tering jantje, denk ik, maar zeg het niet hard op. Binnen luttele seconden flitsen er diverse vooruitblikken door me heen. Alles op rantsoen, een keer per dag de allergoedkoopste noodles ($1,05) in zo'n bakje waar alleen water bij hoeft, een sneetje van het allergoedkoopste brood ($ 0,85 per brood) uit de broodrooster, water uit de kraan ( met gechloreerde smaak) in plaats van mineraalwater uit fles ( geen bijsmaak, maar $3,- per liter), tabak pouch volledig leeg roken (ook gruis, dat kan wel met filter), geen bier meer, misschien goon ( wat kussen betekent in het aboriginees, als je de inhoud burgemeester hebt gemaakt kun je de zak opblazen tot ...... en dan rustig op straat of in het park gaan slapen).
Of, naar een van de vele casino's hier in de buurt gaan. Alles op rood inzetten, en bij winst, deze truc blijven herhalen. Misschien leidt een combinatie van beide vooruitzichten tot de beste mogelijkheden, risico spreiding. Ach, vaak ben je te bang. Dan krijg ik een heldere ingeving. Misschien de handjes laten wapperen? Dat is een prima idee. Nou ja, ingeving, sommige mensen hebben een goede invloed op me, en hoeven daar bijzonder weinig moeite voor te doen. Anderen daarentegen kunnen hun uiterste best doen, maar zullen helaas niet tot me doordringen. Afijn, de helft van het obstakel is dus al uit de weg, wat betekent dat we dat eerst maar eens gaan vieren.
Einde gedramatiseerd effect.
In Sydney is het een kleine kunst, en voor mij dus de normaalste zaak om te accepteren dat ik weer eens volledig uit de richting van het hostel nog wat kilometers maak. Dan weer een onbeschrijfelijke avondje uit, met Fransen. Die ben ik eerder tegengekomen in Newcastle. Je begint de avond met het drinken van een paar flessen wijn. Die giet je over in lege water flessen en dan de straat op. In de rij in een van de voornaamste clubs hier, wordt madam er uit gepikt, en we worden de laan uitgestuurd. Ze is het er niet mee eens, en heeft dit zelfs nog nooit eerder meegemaakt. Haha, ik zeg maar niks meer. Bij een hostel disco kunnen we de dansvloer wel betreden. Snel naar de wc, en dan de Fransen zoeken. Die zijn in geen velden of wegen te bekennen. Achteraf blijkt dat ze eruit zijn gezet. De reden hiervan blijft tot op heden een mysterie.
Bij happy travels duik ik achter een gratis te gebruiken pc. Eerst heb ik in de stad naar bureaus gezocht, maar dat blijkt moeilijker dan gedacht. Ik reageer op alles wat maar aangeboden wordt en dan zie ik het wel. Na twee uurtjes lijkt het me eerst wel voldoende zo, en dan gaat de telefoon. Morgen beginnen! Het is een schoonmaak baantje. Hoe is het mogelijk. Zes uur beginnen, vijf uur met doe trein en vier uur de wekker. Een beetje gaar, maar de volgende nacht zal ik slapen als een koala baby. Het werk gaat me beter af dan ik de kwekerij en ik stel me vast ten doel om weer een persoonlijk record neer te zetten. Dust, vac, mop en wash. Als assistent doe je voornamelijk stofzuigen en dweilen. Appartementen complexen, trappenhuizen, privé klinieken. Van alles en nog wat. Daarnaast moeten er ook containers aan de weg gezet of juist weer in de opslag geplaatst. Dit gaat me allemaal wel aardig af, en inmiddels heb ik een contract met drie maanden proeftijd.
Een paar Japanse oma's in de super zijn er mee aan, wat is instant oploskoffie. Wat is granulated en welk merk is het beste? Mijn suggesties gaan uit naar producten van Friese bodem en naast de koffie prijs ik nog wat andere top producten uit Nederland aan. Wel heb je, dit is toch niet normaal. Daar zoeft Yoda in ene voorbij, wel in een rolstoel en weinig spraakzaam, maar toch. Waar maak je dat nou mee? Fuck, you twat, zeg ik binnensmonds tegen me zelf. Dit is trouwens nog maar een kleine uitbreiding van m'n Engelse vocabulaire ( wat overigens geïmporteerd is uit het Frans), andere toevoegingen zijn: fuck me, fuck off, dont give a fuck, a bit of a bitch, cant be bothered, dont give a shit, dont care, shitty food. Deze aanvullingen komen allemaal van een zeer beschaafd ogend Engels meisje, wat het dan weer een prachtige combinatie maakt.
Ik som dit allemaal maar eens op, want ik heb het ticket naar Tasmanië verkeerd geboekt. Op het moment van de retour vlucht, hoor ik al in het vliegtuig naar Dubai te zitten. Haha, wat is dit voor gekkigheid. Eerst heb in het per ongeluk verkeerd geboekt, en nu kom ik er toevallig achter dat ik op deze manier niet naar Nederland zou kunnen vliegen. Heb je een mooi idee hoe dit zou hebben kunnen aflopen, of misschien een theorie over de opeenstapeling van deze cruciale momenten die het einde van de reis ten zeerste beïnvloeden? Laat het me weten. In de supermarkt zie ik het ineens, dit is de hemel voor zoete kauwen en ontbijt monsters. Wat een aanbod, je kunt te kust en te keur. Gesuikerde broodjes, donuts, chocolade broodjes, pudding broodjes, broodjes besprenkeld met mini hagelslag, dertig soorten croissants, stokbroodjes en stokbroden, om nog maar te zwijgen over het aanbod van cornflakes en gerelateerde ontbijtproducten. Schappen en schappen vol. Zoet boeit me over het algemeen niet, maar dit maakt wel indruk op de lekkere trek receptoren.
Nog even over dat schoonmaken. De smerigste troep, blijkt uit proefondervindelijk onderzoek van de teamleider, vindt je in gebouwen met studenten en Aziaten. Een combinatie daarvan is het ergste wat een schoonmaker hier kan overkomen. Om de buurten hier en daar een vriendelijker gezicht te geven, wordt de boel opgeknapt en duurder verhuurd. Effect: niet een student per appartement, maar vier, om de kosten te delen, gevolg; meer studenten en dus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
