vandaag. bezoek ik - Reisverslag uit Maroochydore, Australië van Sijbe Vogel - WaarBenJij.nu vandaag. bezoek ik - Reisverslag uit Maroochydore, Australië van Sijbe Vogel - WaarBenJij.nu

vandaag. bezoek ik

Blijf op de hoogte en volg Sijbe

11 April 2016 | Australië, Maroochydore

7-4
Vandaag bezoek ik m'n landgenoot, die z'n eigen restaurant hier heeft. Hij heeft het druk en ik kan misschien beter om een uur of vijf terugkomen. Ik sjouw wat langs de esplanade om en was de door zand bestoven kampeerkleding. Het strand hier is niet ju van het, en omdat ik hier en daar al aan het vervellen ben als een van de twaalf giftigste slangen ter wereld die hier voor komen, blijf ik wat uit de schroeiende zon. Een aantal reizigers die ik eerder ontmoet heb arriveren in het hostel en we maken uiteraard een praatje. Een aantal andere backpackers komt van de andere richting en vertellen over hun minder positieve ervaringen van de bushcamp in noosa. Dat zou in principe m'n volgende stop kunnen zijn, en de trip zat als extraatje bij m'n boekingen. Dat geeft te denken, alsmede ook mijn ervaringen tot nu toe met deze organisatie.

Om vijf uur bezoek ik het restaurant weer. Het is topdrukte en dus moeten we het kort houden. Hij is al 10 jaar in australie. Heeft een jaar rondgereisd en diverse baantjes gehad. Het leven beviel hem hier zo goed, kreeg verkering en kon na drie jaar deze zaak overnemen van z'n toenmalige baas. Haast ondenkbaar in Nederland, op dit moment heeft hij een permanente verblijfsvergunning. Eens in de twee jaar bezoekt hij familie en vrienden in Nederland en zijn familie hem in het jaar ertussen. Dan moet ik maar beter weer gaan, het is hier vakantie en de zaak is vanavond afgeladen vol.

Met de huidige kennis in het achterhoofd weeg ik diverse opties tegen elkaar af. Ik bekijk de mogelijkheden om met de bus te gaan. Als ik toch naar noosa zou willen, moet ik sowieso eerst naar sunshine coast. En vervolgens de volgende bus vandaar noordwaarts nemen. Die bus zit dan weer niet bij het pakket in. Dan ga ik eerst naar sunshine coast en zien we daar wel weer verder. Ik ga vroeg op bed, de kampeerderij was een heuse slijtage slag. Ik had bedacht om nog te Skypen en of te bellen met diverse familie en vrienden, maar het internet ligt er hier al een aantal dagen uit. Dan bedenk ik me dat het tijdsverschil vast en zeker veranderd is, in verband met de zomertijd, maar hoe zat dat ook alweer? Ik lees nog een stuk uit het boek dat ik gekocht heb bij een tweedehands zaakje en val in slaap.

De volgende ochtend hebben ze het internet hersteld en kunnen we weer massaal op WiFi. Er komt een uiterst merkwaardig verzoek binnen via Skype. Het is afkomstig van een jongedame hier uit de regio. Ze is nogal direct van stof en zou me graag nog even oppikken voor de bus vertrekt. Ze heeft overigens nog wel wat eisen hier en daar. Voor alles goed en wel in kannen en kruiken is moet ik sprinten naar de bus. Haha, dit kan geen toeval zijn, dit is gewoon typisch voor m'n avonturen, ervaringen en belevenissen hier. Ben je nieuwsgierig naar details, helaas, dat kan ik natuurlijk niet openbaar publiceren.

In de bus moet ik nog eens lachen om de onverwachte wending van vanochtend. De keus om van noord naar zuid te reizen is tegendraads ten opzichte van de massa, en soms is dat wel jammer. Als je bijvoorbeeld in het zuiden start wordt de zon almaar sterker, en kom je voorgebruind richting de tropen. Echter, er zijn ook positieve punten. Zo is de bus bijvoorbeeld nooit volgeboekt en ontmoet je meer onbekenden, waardoor je niet telkens met dezelfde mensen omgaat. Kosten voor onderdak en levensonderhoud worden overigens wel telkens duurder. Tijd om hier eens wat op te verzinnen, couchsurfing misschien?

Op een banensite heb ik maar weer eens bekeken of ik ergens aan de bak kan komen. Dan valt m'n oog op een vrijwilligersbaantje, misschien is dat een goed idee, zolang er geen betaald werk voor handen is. Het hostel waar ik nu verblijf, is weer een gezellig rommeltje. De meeste gasten zijn aan het werk, wat verschaft wordt door de eigenaar van het hostel. Er zijn zelfs auto's beschikbaar om op de boerderijen aan het werk te gaan. Ik laat een oude bekende weten dat ik in de studiestad gearriveerd ben, en ze vraagt of ik mee ga naar een festival hier in de buurt. Het is een knus terreintje en lokale artiesten in de leeftijd van 12 tot 21 proberen het publiek muzikaal te bekoren. De busreis terug verloopt iets minder soepel. Op het station moeten we uitstappen en wachten op de aansluitende lijn. Met een Oostenrijkse als gezelschap is dit geen probleem, dan lijkt het dat de bus naar de uni niet meer rijdt na achten. Maar geen paniek, vaak komen zulke ongeplande dingen wel weer goed, en zo ook nu. Eenmaal weer in de bus ben ik al veel te ver meegereisd en met de dienstdoende controleurs pak ik de eerstvolgende bus terug. De buschauffeur laat me deze keer weten waar ik uit moet stappen.

De kamergenoten laten me weten dat: we really like your love, your crazy, not stupid crazy, your good crazy. Het is zaterdag, en na het feestje dat plaatsvond op de binnenplaats op naar het nachtleven.
In de club lig ik even in een scheur, ze dweilen de dansvloer hier zo nu en dan even tussen de bedrijven door. Dat doet me denken aan Koningsdag ongeveer een jaar geleden

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sijbe

Een verslag van een trip down under

Actief sinds 15 Feb. 2016
Verslag gelezen: 152
Totaal aantal bezoekers 8896

Voorgaande reizen:

01 Maart 2016 - 15 Juni 2016

Down met Sijbe

Landen bezocht: