voor de zorgzame types
Blijf op de hoogte en volg Sijbe
18 Maart 2016 | Verenigde Staten, Monkey Island
14-3-2016
Het zal voor de zorgzame types, die dit soort van digitale dagboek volgen, een verademing zijn dat er hier zelfs boerenkool te koop is in de supermarkt. Nu weet ik toevallig al dat er direct gedacht wordt, hoe hebben ze dat daar dan met temperaturen die niet onder de 18+^C komen. Nou dat is geen enkel probleem, je presenteert de kool gewoon op ijsblokjes, op de groente afdeling. En zo boots je de nachtvorst na, zodat de smaak goed tot zijn recht komt. Tot nog toe verbaas ik me ieder dag weer, en soms kom ik tot de ontdekking dat een aantal kernwaarden van hier, voor mij al als vanzelfsprekend lijken. Als je in je tas op zoek bent naar je aansteker, kan het maar zo wezen dat je sigaret al voor je is aangestoken, voordat je je eigen aansteker uit je tas hebt gevist. Daar kijkt niemand hier van op. Heerlijk.
De muziek die ik graag luister, wordt voornamelijk bestempeld als alternatief. En dat geeft niet, maar deze fantastische muziekstijl hoor je hier op zo'n beetje ieder radiostation, van supermarkt tot hostel. Dan is er ook nog het suikervrije bier, wat doet vermoedden dat je er geen buikje van zult krijgen en heet Superdry. Een marketing technisch goede zet, want ze zijn hier bezeten en geobsedeerd van gezondheid. Geen vet, geen gemodificeerde producten (daar kun je soms je vraagtekens bij hebben, maar zal ik op dit moment niemand mee vervelen), geen toegevoegde hormonen en het liefst overal zo groot mogelijk: 100% australian product. Over hormonen, er bestaat een grote kans dat ik al meerdere malen een vrouw van mijn leven ben tegengekomen de afgelopen twee weken, ja de tijd vliegt. En dat zal misschien nog meerdere malen voorkomen. Het is lastig voor te stellen of dat wel zo geschikt is, het zou dan maar zo kunnen dat ik hier moet blijven. Aan de andere kant, ik kan me nu ook nog lastig voorstellen dat ik afscheid moet nemen van deze omgeving en cultuur, waar ik me als een vis in het water voel.
Op de straat wordt zo goed als niets weggegooid. Het heeft een aanstekelijk effect en je bent zelf ook moeilijk in staat om zomaar her en der wat rommel neer te gooien, liever hou je het bij je, en gooi je het over honderd meter in de prullenbak. Wat minder aanstekelijk is de dief in de keuken, iedere dag verdwijnt er van ieder willekeurige gast van alles en nog wat, van wijn en bier tot appels en kiwi's.
De beveiliger van het hostel zal binnenkort een concert bijwonen van zijn neefje. De band heeft twee jaar getoured met Metallica, om daar het voorprogramma te verzorgen. Ze noemen zich 4arm. Ook verteld hij dat ie is afgestaan voor adoptie, en veertien jaar in een original tribe is opgevoed. Een interessant verhaal. Ik de tussentijd heb ik contact met de belasting gehad, en van hen een tax file number gehad. Dat, met de bank account maakt het mogelijk om ergens een baantje te zoeken. Als ik naar de super sjouw, om de nodige/gestolen boodschappen te doen, houdt iemand mij aan. Are you from Freezeland? A, go every year overthere, great lakes, and beautiful sailing.
Een aantal mensen zal weten dat ik voornamelijk kan genieten van de onzinnigheden van het leven. Zo ook met Jimmy. De hele avond heb ik met Lex de tranen in m'n ogen gelachen. Jimmy is een gekidnapte Chinese sier kip. En we hebben al diverse doelen voor Jimmy bedacht. Dan komen we tussendoor ook nog op wat serieuzere zaken, de rusteloosheid in mij en het voor mij onbekende: de ochtendmens. Waar ik op het noordelijk halfrond vaak niet aanspreekbaar ben voor tienen, sta ik hier tussen zes en zeven naast bed. En van, wat gaan we doen?
Werk vinden in deze omgeving is bijna onmogelijk, hoewel ik dat dan nog wel eens zou willen zien, lijkt het mij in verband met de beperkte tijd die ik hier heb, beter om door te reizen naar Townsville. Daar schijnt een grotere kans te zijn. Voor vertrek neem ik snel wat eten van de burgergigant. Dat was mogelijk, op dit moment, niet de beste keus. M'n lichaam is helemaal niet meer gewend aan deze oververzadiging van vet, suiker en zout. Als ik in de bus zit stijgt m'n bloedsuiker spiegel tot boven het plafond. Tijdens de rit heb ik diverse benauwde momentjes. Het zweet staat me overal. Maar gelukkig, na een uur gaat het wel weer, of nee, toch niet. Het houdt ongeveer drie uren aan. Wat een hel, en precies nu.
Eenmaal aangekomen in Townsville heb ik natuurlijk nog niks geregeld. En het is St Patricks day. Na wat dwalen kom ik langs een hostel dat wordt afgesloten. Ze zijn zo vriendelijk om mij in behandeling te nemen en zo heb ik slaapplek gevonden.
Het zal voor de zorgzame types, die dit soort van digitale dagboek volgen, een verademing zijn dat er hier zelfs boerenkool te koop is in de supermarkt. Nu weet ik toevallig al dat er direct gedacht wordt, hoe hebben ze dat daar dan met temperaturen die niet onder de 18+^C komen. Nou dat is geen enkel probleem, je presenteert de kool gewoon op ijsblokjes, op de groente afdeling. En zo boots je de nachtvorst na, zodat de smaak goed tot zijn recht komt. Tot nog toe verbaas ik me ieder dag weer, en soms kom ik tot de ontdekking dat een aantal kernwaarden van hier, voor mij al als vanzelfsprekend lijken. Als je in je tas op zoek bent naar je aansteker, kan het maar zo wezen dat je sigaret al voor je is aangestoken, voordat je je eigen aansteker uit je tas hebt gevist. Daar kijkt niemand hier van op. Heerlijk.
De muziek die ik graag luister, wordt voornamelijk bestempeld als alternatief. En dat geeft niet, maar deze fantastische muziekstijl hoor je hier op zo'n beetje ieder radiostation, van supermarkt tot hostel. Dan is er ook nog het suikervrije bier, wat doet vermoedden dat je er geen buikje van zult krijgen en heet Superdry. Een marketing technisch goede zet, want ze zijn hier bezeten en geobsedeerd van gezondheid. Geen vet, geen gemodificeerde producten (daar kun je soms je vraagtekens bij hebben, maar zal ik op dit moment niemand mee vervelen), geen toegevoegde hormonen en het liefst overal zo groot mogelijk: 100% australian product. Over hormonen, er bestaat een grote kans dat ik al meerdere malen een vrouw van mijn leven ben tegengekomen de afgelopen twee weken, ja de tijd vliegt. En dat zal misschien nog meerdere malen voorkomen. Het is lastig voor te stellen of dat wel zo geschikt is, het zou dan maar zo kunnen dat ik hier moet blijven. Aan de andere kant, ik kan me nu ook nog lastig voorstellen dat ik afscheid moet nemen van deze omgeving en cultuur, waar ik me als een vis in het water voel.
Op de straat wordt zo goed als niets weggegooid. Het heeft een aanstekelijk effect en je bent zelf ook moeilijk in staat om zomaar her en der wat rommel neer te gooien, liever hou je het bij je, en gooi je het over honderd meter in de prullenbak. Wat minder aanstekelijk is de dief in de keuken, iedere dag verdwijnt er van ieder willekeurige gast van alles en nog wat, van wijn en bier tot appels en kiwi's.
De beveiliger van het hostel zal binnenkort een concert bijwonen van zijn neefje. De band heeft twee jaar getoured met Metallica, om daar het voorprogramma te verzorgen. Ze noemen zich 4arm. Ook verteld hij dat ie is afgestaan voor adoptie, en veertien jaar in een original tribe is opgevoed. Een interessant verhaal. Ik de tussentijd heb ik contact met de belasting gehad, en van hen een tax file number gehad. Dat, met de bank account maakt het mogelijk om ergens een baantje te zoeken. Als ik naar de super sjouw, om de nodige/gestolen boodschappen te doen, houdt iemand mij aan. Are you from Freezeland? A, go every year overthere, great lakes, and beautiful sailing.
Een aantal mensen zal weten dat ik voornamelijk kan genieten van de onzinnigheden van het leven. Zo ook met Jimmy. De hele avond heb ik met Lex de tranen in m'n ogen gelachen. Jimmy is een gekidnapte Chinese sier kip. En we hebben al diverse doelen voor Jimmy bedacht. Dan komen we tussendoor ook nog op wat serieuzere zaken, de rusteloosheid in mij en het voor mij onbekende: de ochtendmens. Waar ik op het noordelijk halfrond vaak niet aanspreekbaar ben voor tienen, sta ik hier tussen zes en zeven naast bed. En van, wat gaan we doen?
Werk vinden in deze omgeving is bijna onmogelijk, hoewel ik dat dan nog wel eens zou willen zien, lijkt het mij in verband met de beperkte tijd die ik hier heb, beter om door te reizen naar Townsville. Daar schijnt een grotere kans te zijn. Voor vertrek neem ik snel wat eten van de burgergigant. Dat was mogelijk, op dit moment, niet de beste keus. M'n lichaam is helemaal niet meer gewend aan deze oververzadiging van vet, suiker en zout. Als ik in de bus zit stijgt m'n bloedsuiker spiegel tot boven het plafond. Tijdens de rit heb ik diverse benauwde momentjes. Het zweet staat me overal. Maar gelukkig, na een uur gaat het wel weer, of nee, toch niet. Het houdt ongeveer drie uren aan. Wat een hel, en precies nu.
Eenmaal aangekomen in Townsville heb ik natuurlijk nog niks geregeld. En het is St Patricks day. Na wat dwalen kom ik langs een hostel dat wordt afgesloten. Ze zijn zo vriendelijk om mij in behandeling te nemen en zo heb ik slaapplek gevonden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
